سلامت نیوز:نوروز که میآید، هوای بهار که به مشام بسیاری میخورد دلشان یاد سفر و تجدید قوا و روحیه میکند و ۱۳ روز تعطیلات نوروزی نیز زمان بسیار میمون و مبارکی است که افراد تصمیم سفر بگیرند و به این تصمیم جامه عمل بپوشانند.
به گزارش سلامت نیوز، آرمان نوشت: جادههای شلوغ و خیابانهای شلوغ تر و مسافران نوروزی را در تمام کشور میتوان دید، افرادی که با خودروشخصی خود و گاه با کمترین میزان هزینه و امکانات بار سفر بسته و به گذران تعطیلات رویایی فکر میکنند. اردشیر اروجی، کارشناس گردشگری در گفتوگو با «آرمان» میگوید: « سفر با خودرو شخصی و چادر مسافرتی سفری «غیراستاندارد» است که متاسفانه بهدلیل گرانی هزینه سفر با وسایل نقلیه دیگر و همچنین مکانهای اقامتی گزینه مطلوب بسیاری از مسافران نوروزی شده است. مسئولان باید شرایطی را برای سفر راحت و ایمن مسافران نوروزی فراهم کنند تا آنها بتوانند با وضعیت اقتصادی متوسط و متوسط رو به پایین نیز از سفر خود به قدر کفایت لذت ببرند و خاطره خوش سفر خود را سال ها در ذهن داشته باشند. در ارتباط با مکانیزم سفرهای گروهی داخلی نیز باید تجدیدنظر و شرایط را برای حضور مسافران فراهم کرد. »
مهمترین ناکارآمدی که در سفرهای نوروزی میتوان به آنها اشاره کرد، چیست؟
یکی از مهمترین ناکارآمدی در سفرهای نوروزی عدم امکان برنامهریزی برای گردشگری داخلی است. بهعنوان مثال رزرو هتلها و سیستم حملونقل شامل قطار، هواپیما، اتوبوس و... از نیمه بهمن آغاز میشود. در صورتی که مردم باید بتوانند از سه، شش یا هر زمان از سال که علاقهمند هستند برای سفرهای نوروزی خود برنامهریزی کنند. بهعنوان مثال اگر بنا به سفر چهار روزه به اصفهان، شیراز، همدان و ... دارند هتل یا از طریق تورهای دفاتر خدمات گردشگری، تور یا وسیلهنقلیه رزرو کنند که متاسفانه این موضوع امکانپذیر نیست و حتی دفاترخدمات گردشگری نیز قادر به این کار نیستند. معضلات گردشگری داخلی در حالی است که این دفاترخدماتی قیمت تورهای حدود 30 تا 40 کشور مختلف را اعلام و نوع هواپیما را نیز مشخص میکنند، اما برای گردشگری داخلی این مسائل قابل برنامهریزی نیست. قیمت تورهای گردشگری داخلی نیز ثابت نیست، بهعنوان مثال اگر توری برای سه ماه بعد رزرو شود مشخص نیست با همان قیمت قبلی برگزار شود یا خیر. مشکلات دیگری مانند عدم رزرواسیون، سیستم هتلینگ و حملونقل هواپیما، قطار، اتوبوس و... معنا ندارد.
عدم بازگشایی فهرست بلیتها بهدلیل ایجاد بازار سیاه است؟! زیرا این کار در هیچکشوری سابقه ندارد، این سیستمها در طول سال بسته هستند و هنگام گرفتن بلیت باید از قبل درباره آن برنامهریزی کنید. سیستمهای حملونقل علاقهمند به تعیین قیمتهای دلخواه هستند و قصد ایجاد بازار سیاه را دارند. نکته بعدی گذاردن کف قیمت برای بلیتها در سیستم حملونقل است و آنها به منظور ایجاد رقابت شرکتهای مختلف مسافربری باید سقف قیمت داشته باشند. بهعنوان مثال اگر قیمت هواپیما به مقصد اصفهان را 200هزار تومان قرار دهند در این صورت هر ایرلاینی میتواند با صرفهجویی و افزایش بهرهوری قیمتها را پایین بیاورد ناخودآگاه مشتری بیشتری جذب میکند. اما در حالحاضر مساله برعکس است یعنی بهعنوان مثال بلیت اصفهان 60هزار تومان و سقف قیمت نیز ندارد و زمان اوج سفرهای داخلی تا 500هزار تومان متغیر است. در واقع مردم گوشه رینگ قرار گرفته و جیبهایشان خالی میشود. در حال حاضر درآمد سرانه مردم جوابگوی سفرهای داخلی نیست. افراد متمول سفر خارجی انتخاب می کنند و مردم با طبقه اقتصادی پایینتر از سفرهای داخلی منصرف شده با خودرو شخصی سفر یا به کمپ مراجعه میکنند. در تورهای گردشگری خارجی افراد به راحتی قادر به برنامهریزی نیستند و هتل، تاریخ پرواز، نوع هواپیما، زمان رفت و برگشت و هزینه آن کاملا مشخص است. بهعنوان مثال تور چند گشت دارد و از چه مناطقی بازدید به عمل میآید. بنابراین تکلیف همه موارد از قبل مشخص است.
مباحث اشاره شده چه تاثیراتی بر شکلگیری ترافیکهای سنگین جادهای و نابسامانی جادهها در طول عید میگذارد؟
یکی از نکات مهم عدموجود مدیریت سفر در ایران است، در واقع در طول سال سفری انجام نمیشود و در دو مقطع 25 اسفند تا 20 فروردین و انتهای شهریور شاهد پیک سفر در کشور هستیم. بنابراین توزیع و مدیریت سفر وجود ندارد. بر اساس آمار و ارقام مرکز آمار ایران چهاردرصد سفرهای داخلی از طریق تور و 96درصد از سفرها بهصورت شخصی و 65درصد از سفرها از طریق خودرو شخصی انجام می شود. بنابراین این سیستم اشتباه گردشگری نیاز به اصلاح و فرهنگسازی دارد تا مردم از طریق تورهای گردشگری و دفاتر خدمات گردشگری گروهی سفر کنند. بنابراین در پیک سفر نباید جادهها شلوغ باشد و میزان تصادفات بالا رود. یکی از مشکلات کنونی پایینبودن نرخ سفرهای گروهی در ایران است و در ایام پیک سفر تنها چهاردرصد سفرها بهصورت گروهی انجام میشود. افزایش قابلتوجه تعداد سفرهای گروهی به کاهش ترافیک جادهها کمک بسیاری میکند. وسعت بخشیدن به جادهها بهدلیل دو ماه سفر جاده ای توجیه منطقی و اقتصادی ندارد و هزینه هنگفتی به دولت تحمیل میکند، راهحل مدیریت سفر است.
مساله سوم ایجاد مزاحمت نیروی انتظامی برای تورهای گردشگری داخلی است. در واقع نیروهای انتظامی بهنوعی برای این سفرها مشکل میتراشد، بهعنوان مثال اتوبوس را نگه میدارد و از مسافران میخواهد توضیح دهند که چرا فلان آقا کنار یک خانم غریبه نشسته است یا اینکه موسیقی در فضای اتوبوس پخش میشود. نکته حائزاهمیت به فراموشی سپردن این واقعیت است که مردم نیازمند نشاط، شادمانی و تفرج هستند و هنگامی که با طرح این مسائل از آنها سلب راحتی و آرامش کنیم آنها از سفر گروهی منصرف میشوند. در برخی موارد نیروی انتظامی اتوبوس گردشگران را نگه میدارد و از راننده مجوز میخواهد، راننده مجوز سفر خود را از تهران به او نشان میدهد، اما در مقابل مامور نیروی انتظامی از او مجوز سفر در استان محل خدمتش را میخواهد و مجوز سفر از تهران را قبول ندارد. تمام این موارد را کنار یکدیگر بگذارید تا دریابید که چرا مردم کمتر به سوی شرکت در تورهای داخلی و سفرهای گروهی میروند. اگر پلیس راهنمایی و رانندگی قصد کاهش میزان تصادفات و کاهش محسوس آن را دارد نباید مخل و مانع سفرهای گروهی شود و مردم را به شرکت در سفرهای گروهی تشویق کنید. در این صورت تعداد تصادفات کم شده و نیازمند کنترل جاده ها به میزان کنونی نخواهند بود و آمار سفرهای گروهی از چهار به 65درصد خواهد رسید.
براساس اظهار نظر تازه مسئولان هزینه اقامت هتل ها در ایام نوروز افزایش نخواهد یافت. آیا این موضوع به سکونت بیشتر مردم در هتلها کمک خواهد کرد؟
مسئولان تصمیم خوبی گرفتند. روش غلط قبلی افزایش قیمت هتلها بهدلیل افزایش میزان عرضه و تقاضا در ایامنوروز بود و هتلها قیمت را تصاعدی زیاد میکردند. بنابراین نمیشود تقاضا بالا رود اما عرضه وجود نداشته باشد و قیمتها روز به روز افزایش یابد و در مقابل تمایل مردم برای حضور در هتلها کاهش یابد. امیدوارم هتلداران در راستای این تصمیم عمل کنند. متاسفانه اکنون بهدلیل افزایش قیمتها سرانه درآمد مردم کاهش یافته و مردم الزامی به سفر نمیبینند و از سبد هزینه مردم حذف شده است. براساس آمار در سال گذشته میزان سفرهاینوروزی به نسبت مدت مشابه در سال قبل کاهش یافته و امسال نیز بهنظر کاهش خواهد یافت. هنگامی که مردم سفر با خودرویشخصی را ترجیح می دهند سفرها غیراستاندارد میشود. بنابراین اغلب آنها جای اقامت در هتل به منظور لذت بردن خانواده از سفر خودرو شخصی خود را در جاده به راه میاندازند و به جادههای شلوغ میپیوندند و همچنین جای هتل یا اقامتگاه در چادر و در پارک مستقر میشوند. این نوع سفر با خود مشکلاتی را به همراه میآورد. بهعنوان مثال سرویسهایبهداشتی نوبتی شده و شهرها از حالت ساماندهی خود خارج میشوند و زبالههای شهری افزایش پیدا میکنند. اتفاقات ناخوشایند رخ داده حاصل عدم تعادل قیمت ها با درآمد مردم است.
نظر شما